top of page
  • Foto van schrijverKarlien

Tussen hoop en frustratie

April 2023. We zijn intussen 4 keer verliefd geworden op een huis; 2x te laat, 2x op tijd en een bod gedaan, de laatste keer zelfs de vraagprijs geboden en toch kunnen we nog steeds niet van de daken schreeuwen: we hebben het, we gaan verhuizen!

Ik droom intussen levendig van de volgende stappen: ons huis in België klaarmaken, we weten al dat we het willen verkopen met enkele kijkdagen, de kinderen gaan inschrijven bij een school en hobby's, een verhuisfirma regelen voor zowel de zaak als onze spulletjes thuis; het voelt als in de startblokken staan, volledig gefocust, jezelf je 100 meter zien lopen, al je spieren opspannen, en dan een valse start krijgen en opnieuw al die stappen moeten doorlopen. Of een beetje als verliefd worden en afgewezen worden, emotioneel door de klap heenwerken en dan opnieuw durven zoeken en vertrouwen. Na enkele keren begin je dan met de handrem op te denken: zou het...dit is waarschijnlijk toch weer te mooi om waar te zijn...het zal wel al verkocht zijn... Des menses, maar o zo kwalijk.

Gisteren keken we op Netflix 'The Secret', een absolute aanrader en introductie tot de 'law of attraction': weten wat je wil, erin geloven, jezelf het al zien hebben en handelen in lijn met de droom, elke dag een beetje. Geloven in het positieve van de universe.

Nu we het over cheesy mediaconsumptie hebben, de dag ervoor stond mijn grootste guilty pleasure op het scherm: Mamma Mia: over de renovatie van een farm house, dat zowat op een heel dorpje lijkt, met aparte gebouwtjes en ruimtes in een prachtige groene omgeving dichtbij zee. Mja, dat komt aardig in de buurt!


Coincidence is just God’s way of remaining anonymous.


Every person should ask themselves is this a friendly universe.


If you don’t know what you want, how can you ask for it?


We praatten na over de film en besloten dat deze zin erg geresoneerde. Met deze gedachte kwam er meteen een van dankbaarheid. Ieder huis op ons pad heeft ons zaken geleerd. De molino belichaamde het ideale U-rond-een-zwembad met fruittuin en gastenverblijf, maar bleek al lang verkocht. Heerlijk dat het hét decor vormt van een kinderboekenreeks, dat kunnen we zelf ook voor onze finca, het decor laten zijn van verhalen. Hij lag ook in een te druk stukje Estepona met te weinig land.

Gaucin huis, dat ook verkocht was, toonde ons de streek. We beseften dat we dichter bij de zee wouden wonen, dat een oude component ons aantrok, en dat een ruimte apart voor ons bedrijf heel fijn is.

Marokko huis toonde me hoeveel ik in mijn mars heb qua visualisatie van stijl en decor, leerde me moodboards maken, foto per foto.

Het vallei-paardenhuis, hier beseften we dat ietwat instapklaar belangrijk is voor onze droom, aangezien we geen jaar met kinderen in een soort werf willen en kunnen wonen.

Mamma Mia huis, het laatste dus ongetwijfeld ook mijn favorietje: het oudste huis uit haar streek, uit 1900 stel je voor, met allemaal kruiken en blauw-witte grote bloempotten, met seringen, een druivelaar, en zelfs een BackGammon op de tafel, dat kon geen toeval zijn. Op 15 min van zee, 700m van een schooltje en dichtbij een privéschool voor later. 60.000m2 land om terug tot leven te wekken. Dit was voor ons. De teleurstelling was enorm toen we hoorden dat het verkocht was. Maar goed; de zwembaden waren stuk.

El Borge toonde dan weer dat Mamma Mia huis niet het enige is in haar soort. Iets dieper inland, maar met dezelfde charme en eigenschappen.

Dat geeft nieuwe hoop.

Let Go and Let God.

Something better will be coming our way.


84 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page